PeerDAS w Fusaka jest znaczący, ponieważ dosłownie oznacza sharding. Ethereum osiąga konsensus w sprawie bloków, nie wymagając, aby jakikolwiek pojedynczy węzeł widział więcej niż małą część danych. I jest to odporne na ataki 51% - to probabilistyczna weryfikacja po stronie klienta, a nie głosowanie walidatorów. Sharding był marzeniem dla Ethereum od 2015 roku, a próbkowanie dostępności danych od 2017 roku ( ), a teraz to mamy. Jednakże, istnieją trzy sposoby, w jakie sharding w Fusaka jest niekompletny: * Możemy przetwarzać O(c^2) transakcji (gdzie c to moc obliczeniowa na węzeł) na L2, ale nie na ethereum L1. Jeśli chcemy, aby skalowanie przyniosło korzyści również ethereum L1, poza tym, co możemy uzyskać dzięki aktualizacjom o stałym współczynniku, takim jak BAL i ePBS, potrzebujemy dojrzałych ZK-EVM. * Wąskie gardło proponenta/budowniczego. Dziś budowniczy musi mieć całe dane i zbudować cały blok. Byłoby niesamowicie mieć rozproszoną budowę bloków. * Nie mamy sharded mempool. Nadal tego potrzebujemy. Ale nawet wciąż, to jest fundamentalny krok naprzód w projektowaniu blockchaina. Następne dwa lata dadzą nam czas na udoskonalenie mechanizmu PeerDAS, staranne zwiększenie jego skali, podczas gdy nadal zapewniamy jego stabilność, wykorzystanie go do skalowania L2, a następnie, gdy ZK-EVM będą dojrzałe, skierowanie go do wewnątrz, aby również zwiększyć gaz ethereum L1. Wielkie gratulacje dla badaczy Ethereum i głównych deweloperów, którzy ciężko pracowali przez lata, aby to zrealizować.