🇰🇷🇺🇸 POŁUDNIOWA KOREA I USA BĘDĄ DĄŻYĆ DO "ODRĘBNEJ UMOWY" W SPRAWIE WSPÓŁPRACY DOTYCZĄCEJ OKRĘTÓW PODWODNYCH Z NAPĘDEM JĄDROWYM Południowa Korea i USA zgodziły się dążyć do samodzielnej umowy formalizującej prawo Seulu do budowy okrętów podwodnych z napędem jądrowym. Rozmowy na poziomie roboczym rozpoczną się na początku przyszłego roku. Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Wi Sung-lac potwierdził te rozmowy po spotkaniu z sekretarzem stanu Marco Rubio i sekretarzem energii Chrisem Wrightem w Waszyngtonie. "Zgodziliśmy się, że odrębna umowa jest konieczna dla współpracy w zakresie okrętów podwodnych z napędem jądrowym i postanowiliśmy ją realizować." Południowa Korea dąży do pozyskania okrętów podwodnych z reaktorami wykorzystującymi nisko wzbogacony uran w ilości 20% lub mniej. Seul rozważa model AUKUS Australii jako wzór do uzyskania zwolnienia z obecnych ograniczeń. Minister obrony ma na celu zakończenie negocjacji w ciągu dwóch lat w sprawie zabezpieczenia dostaw paliwa jądrowego. Wi dodał również, że obie strony badały możliwości ożywienia rozmów z Koreą Północną w pierwszej połowie przyszłego roku. "Rozważamy różne możliwości i nie wykluczamy żadnej, aby zaangażować się w rozmowy z Koreą Północną." Źródło: Bloomberg

PIERWSZY PACJENT NEURALINKA WYJAŚNIA, DLACZEGO ZARYZYKOWAŁ SWOIM MÓZGIEM NA CHIP ELONA Przyszłość integracji człowieka z maszyną nie jest już teoretyczna. Jest już w czyjejś głowie. Noland Arbaugh, pierwszy ludzki pacjent Neuralinka, odsłania kulisy jednej z najbardziej kontrowersyjnych technologii naszych czasów, wyjaśniając dokładnie, jak i dlaczego zdecydował się na wszczepienie interfejsu mózg-komputer: "Nie wiedziałem, czym jest Neuralink, kiedy aplikowałem. Badania na ludziach dopiero się rozpoczęły. Nigdy nie myślałem, że to się stanie, ale gdy zacząłem przechodzić przez rozmowy kwalifikacyjne, zdałem sobie sprawę, że to bardzo realna możliwość. Chciałem tylko znaleźć sposób, aby coś zmienić, a to wydawało się świetną okazją, aby oddać coś w zamian." Opowiada o procesie selekcji, operacji i bardzo realnych ryzykach. Jego argument: szansa na odzyskanie niezależności i komunikacji była warta ryzyka. Dla kogoś żyjącego z paraliżem, status quo było gorsze niż eksperyment. Neuralink nie jest już koncepcją ani demonstracją z użyciem świni. To człowiek kontrolujący komputer swoimi myślami, wyjaśniający swoimi słowami, dlaczego się zapisał. Przyszłość nadeszła cicho, jeden wolontariusz na raz. Źródło: @ModdedQuad, @neuralink, @elonmusk

🇺🇸 OPINIA: KIEDY SĘDZIOWIE GRAJĄ W GRĘ W OCZEKIWANIE… CZY TO POTENCJALNY OSZUSTWO OPÓŹNIENIA? Oto, co nikt nie chce powiedzieć na głos: walka imigracyjna nie polega już na wygrywaniu argumentów… Chodzi o odliczanie czasu. Sędzia James Boasberg właśnie wydał orzeczenie, które doskonale ilustruje tę grę, zamiast decyzji dotyczącej meritum polityki imigracyjnej, która byłaby zbyt czysta, zbyt ostateczna. W momencie, gdy dokumenty zostaną zatwierdzone, pytanie nie będzie brzmiało "czy te deportacje powinny mieć miejsce?" lecz "czy w ogóle warto próbować w tym momencie?" To deportacja przez opóźnienie, i jest to genialne w swojej cyniczności. Matematyka jest prosta: każdy tydzień, który mija, oznacza więcej spalonych zasobów, więcej spraw, które stają się zimne, więcej wyczerpanego kapitału politycznego. Ostatecznie koszt egzekwowania przewyższa jakiekolwiek wyobrażalne korzyści. Polityka zmarła nie dlatego, że była błędna, ale dlatego, że stała się zbyt kosztowna, by być słuszną. Co czyni to szczególnie irytującym, to fakt, że wyborcy właśnie przekazali jednoznaczną mandat w sprawie imigracji. Nie wybrali Trumpa przypadkowo, wybrali konkretnego kandydata obiecującego najsurowsze egzekwowanie w nowoczesnej historii, gdy miliony Amerykanów głosowały za dokładnie tym wynikiem. Ale oto niewygodna prawda o systemie: jeden sędzia może zablokować ten demokratyczny wybór na czas nieokreślony poprzez wojny proceduralne. Nie mówiąc "jesteś w błędzie", ale mówiąc "wypełnij te formularze, złóż te raporty, spełnij te wymagania." To śmierć przez tysiąc administracyjnych cięć. Głębszym problemem nie jest osobiście Boasberg, on podąża za precedensami prawnymi, robi to, co robią sędziowie, problemem jest filozofia sądownictwa, która traktuje każde opóźnienie jako nieszkodliwe, każdą proceduralną przeszkodę jako neutralną. Ale opóźnienie nie jest neutralne, gdy cały sens polega na tym, aby uczynić egzekwowanie tak uciążliwym, że staje się praktycznie niemożliwe. Jeśli polityka może zostać uczyniona bezsensowną bez kiedykolwiek uznania jej za nielegalną, co dokładnie osiągnęły te miliony głosów? Obserwujemy mistrzowską lekcję w tym, jak demokracja jest pomijana bez technicznego łamania zasad. Czas ucieka, a to jest strategia. A w tej chwili, to wygrywa.