🫴Artyści, których musisz znać: Harold Cohen Harold Cohen (1928–2016) jest powszechnie uznawany za pioniera sztuki AI. Zaczynając pod koniec lat 60., stworzył AARON, system, który autonomicznie rysuje i maluje, używając reguł, które naśladują sposób myślenia artysty: od linii do kształtów do postaci. Dla Cohena komputer nie był tylko narzędziem; był współpracownikiem z własną formą agencji. Z jego wystawą solową "AARON w Tsukubie" w naszej galerii w Londynie, oto spojrzenie na jego podróż ↓

Zanim „sztuka AI” miała swoją nazwę, Cohen przeszedł z udanej kariery malarskiej do programowania. Zaczął budować AARON, program oparty na regułach, który mógł tworzyć obrazy od podstaw bez użycia obrazów źródłowych.

W laboratorium AI na Uniwersytecie Stanforda (1973–75) sformalizował logikę AARON-a i publicznie zaprezentował ją poprzez rysunki plotera. Widzowie obserwowali, jak maszyna "myśli", zatrzymując się w trakcie rysowania, gdy kompozycje pojawiały się organicznie, a nie jako wzory geometryczne.

Jednym z przełomów było przekształcenie rysunków AARONA w kolorowe obrazy. Cohen zaprojektował niestandardowe plotery i roboty malarskie, aby system mógł nanosić barwniki i farby, tłumacząc decyzje oprogramowania na fizyczne pociągnięcia pędzla, bez ręcznych "poprawek".

Expo Tsukuba ’85 w Japonii stała się momentem przełomowym: w Pawilonie USA AARON rysował na żywo przez miesiące, produkując tysiące unikalnych dzieł, które odwiedzający zabierali ze sobą, cementując publiczny wpływ i skalę projektu.

Kolejnym kluczowym momentem był AARON KCAT (2001), faza figuralna dystrybuowana z Kurzweil CyberArt. Rośliny, ludzie i wnętrza rozwijały się algorytmicznie na publiczną skalę, co oznaczało przejście AARON-a od abstrakcyjnych struktur do bogatszego symbolicznego świata.

Cohen napisał również wpływowe teksty, takie jak „Równoległe do percepcji” (1973), argumentując, że komputery mogą równolegle pełnić funkcje mentalne, więc „autonomia” programu nie jest iluzoryczna. Idea ta stanowiła podstawę dziesięcioleci wystaw, na których AARON wykonywał rysunki na żywo.

Ulubiony przykład jego suchej klarowności: opierał się nazywaniu AARONA „kreatywnym”, chyba że później zrobiłby coś, do czego nie był wyraźnie zaprogramowany, stawiając wysoką poprzeczkę, która wciąż stanowi wyzwanie dla dzisiejszej sztuki opartej na modelach.

W całej swojej twórczości wątek jest spójny: percepcja, reprezentacja i granica między ludzką intencją a procedurą maszynową. Poprowadził zasady do tej przestrzeni pomiędzy, gdzie projektujemy znaczenie na pojawiające się formy.

Zebrane razem, praktyka Cohena mówi, że kreatywność może być określona: zakodowana, wykonana, zrealizowana, A JEDNOCZEŚNIE wciąż czuć się ludzko. Jego dziedzictwo to plan, na którym wielu współczesnych artystów AI teraz się opiera.

"AARON w Tsukubie" w naszej prywatnej przestrzeni w Notting Hill, Londyn. 🔗 Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź