Het centrale argument van mijn artikel was dat het een betere, realistischere benadering bood voor het verminderen van broeikasgasemissies. De mensen aan de andere kant willen dit gewoon niet erkennen en willen alleen maar op tafel slaan en zeggen "klimaatverandering is een groot probleem!"

En ja, het is een groot probleem. Geen probleem dat je oplost door te doen alsof LNG vuiler is dan kolen of door te doen alsof er klimaatvoordelen te behalen zijn door marktaandeel in olie op te geven aan vuiler ruwe olie uit Rusland.

Wat waar is, is dat ik denk dat we het serieus moeten nemen dat kiezers geen significante kortetermijn materiële offers willen doen om de uitstoot te verlagen. Als ze dat wel deden, zouden we een zeer krachtig hulpmiddel tot onze beschikking hebben — koolstofprijsstelling.

Voor al het nep-argumenteren over hoeveel kiezers om het klimaat geven, is iedereen in dit debat het erover eens dat een CO2-belasting politiek onpopulair is. Dus de vraag is: neem je die informatie serieus, of

Voor al het nep-argumenteren over hoeveel kiezers om het klimaat geven, is iedereen het erover eens dat een CO2-belasting onpopulair en onhoudbaar is. Maar aanbodbeperking heeft exact dezelfde werkingsmechanisme (hogere prijzen) zonder enige inkomstenwinst en dramatisch meer dode gewichtverlies.

Dus we kunnen doorgaan met dingen doen die kleine tot negatieve effecten op de uitstoot hebben, maar enorme economische en politieke kosten met zich meebrengen, of we kunnen proberen dingen te doen die werken.